رواية حورية رابح

جنبى و انا تعبانة و نظرة القلق اللى فى عينك دلوقتى عليا كل حاجة بتعملها علشانى يا رابح غيرتك و خوفك عليا من اول مرة شوفتك فيها و انا كنت بحس دايما معاك بالأمان رغم انى مكنتش اعرفك كويس
رابح و هو يقترب منها و كان يتكلم أمام شفا*يفها
رابح : يعنى انتى يا حور بتحبينى
احمر وجهها و أخفت ابتسامتها و أخفضت رأسها
رابح رفع رأسها و هو ينظر فى عيونها بخو.ف لا يريد أن ينك*سر قلبه فى يوم إذا قالت إنها لا تحبه ام أنه خائف من حبها
رابح بتردد: قولى
حور و هى تقترب أكثر : بحبك يا رابح لم تكمل و وجدت رابح محت..ضنها بحرا..رة و لهفة

حور : و انا كمان يا رابح

فاتت الايام و حور و رابح حبهم بيزيد اكتر و اكتر و خلفوا ولد اسمه احمد ( اسم توكسيك اوى عارفة بس معلش لايق على اسم رابح 😂 )
و فهد كمل دراسته و التفت لمستقبله
و نعمة اتخطبت ب شاب اسمه ادهم و اهتمام خطيبها و حبه ليها خلها تعرف تختار صح و أن رابح مكنتش بتحب بس ببساطة هى اتربت معاه و حسيت انها متعلقة بيه
فى غرفة حور و رابح
حور على السرير و فى حضنها احمد بتنيمه
رابح : ما تيجى اقولك كلمة سر 😉😂
حور بضحكة بدلع : اتلم احمد بكرة وراه مدرسة لو قومت هيصحى

رابح : انت ايه صحاك مش كنت نايم ….كنت بحط لامك قطرة
احمد : انا كمان عايز احط لريم (زميلته فى الفصل ) قطرة
حور و رابح بصوا لبعض و ضحكوا
رابح : قطرة ايه يا واد اوعى اومال لما تكبر صحيح طالع لابوك 😉😂😂
تمت 🥺💜