رواية هتحدي الظروف كاملة بقلم/ فاطمة عيد

كامل : يستحسن ميعرفش حاليا .. لما نخلص تقديم نقوله او ع الدراسه
روح : هو ليه مش بيروح شغله الفتره دى ؟!
كامل : واخد اجازه لانهم عرفوا انه هيتجوز .. فطبيعى يدوله اجازه .. كلها كام يوم وينزل تانى
روح : اها تمام
كامل : يلا يا بنتى الساعه داخله ع 2 مش هتنامى ولا ايه ؟!
روح تبص للساعه : ازاى الوقت عدى كده .. محستش خالص
كامل بابتسامه : تصبحى ع خير
روح تبادله الابتسامه : وانت بخير
( تدخل روح اوضتها تلاقى .. تلق ضهرها ليه .. زين كان صاحى بس حب يشوف رد فعلها )
روح : احم زين
( ميردش عليها ويمثل النوم .. تنادى عليه تانى وهو ساكت تماما .. تبصله وتحس بكسوف من شكله بس ف نفس الوقت عاوزه تصحي

روح : زين
( تحاول معاه تانى وبرضو مش بيرد .. تتنهد وتنفخ جامد )

 

روح : اوووف حتى وانت نايم واخد سريرى .. هنام فين انا دلوقتى .. دا ايه الهم دا ياربى
( تروح تقعد ع الكرسي اللى ف الاوضه وتحاول تنام .. تفك الطرحه بس تسيبها ع دماغها .. وعماله تتحرك ع الكرسى ومش عارفه تنام .. تقوم تروحله وتزق كتفه بعصپيه  )
روح : قوم بقي عاوزه انام
( زين يمثل انه اتخض )
زين : ايه ايه ف ايه !
روح بصوت غالب عليه النوم : قوم من هنا عاوزه انام
زين : طب ما تنامى
روح : انام فين بقي وانت واخد السرير

(
زين : نامى
روح : طب قوم
زين باستغراب : اقوم ليه ؟!
روح : عشان اعرف انام
زين وهو بيغمض عينه : فضيتلك مكان .. نامى
روح : انا مستحيل انام جنبك .. انت مش مضمون وانت صاحى ما بالك وانت نايم بقي
زين : خلاص شوفى عاوزه تتامى فين وبراحتك