رواية حماتي كاملة بقلم ليان محمد
رواية حماتي الفصل الرابع
" بعد ماحماتى نزلت محمد قرب منى يحضنى ويعتذر زقيته بعيد عنى "
_ انا اسف يامريم انا اتعصبت وزودتها حقك عليا
_ كان نفسى تكون واثق فيا وتبقى عارفنى على ايه ولا اتهنيت زى اى وحده لسه متجوزه وفوق ده كله ولا واثق فيا ولا عاملى اعتبار وفى الاخر بتمد ايدك عليا
_لا انا همشى يامحمد
" قرب منى وحضنى غصب عنى "
_ مش هعمل كده تانى عشان خاطرى انا غلطت انا عارف عشان خاطرى
" رغم محاولاته فى الاعتذار الا انى كنت مصممه امشى لكنه مسك فيا وصمم ماامشيش "
_ انا هقعد بس ياريت مالكش دعوه بيا ومن هنا ورايح تنام فى اوضه وانا فى اوضه يااما اروح بيت اهلى
" اسماء طبعا فضلت عند حماتى بعد اللى حصل على اساس انها تعبانه تانى يوم حماتى طلعتلى فوق الشقه بعد مامحمد نزل "
_ اوعى تكونى لسه زعلانه منى يابنتى
_ لا مش زعلانه ياماما خلاص
_ طب ماانزلتيش ليه ده حتى اسماء بتسأل عليكى
_ معلش ياماما مش هقدر انزل انهارده عشان تعبانه
_ يعنى يابنتى يرضيكى انا اللى اجهز وانا ست كبيره وتعبانه
" انا ماكنتش قادره اصدق ان اللى حصل ده غصب عنها بس معقوله هتأذى بنت اختها
نزلت عندها وانا متضرره وهطق ومن ساعه مانزلت ومابطلتش طلبات هى واسماء وهلكونى واسماء وقعت عصير عالسجاده ولقيت حماتى بتقولى اغسلها
اخدت السجاده الحمام وفضلت اغسل فيها وانا هطق من الغيظ طلعت من الحمام عشان اقولها تشيلها قصادى لكنى سمعت حماتى واسماء بيتكلموا عليا وقفت من غير مايشوفونى اسمع بيقولوا ايه
_ انتى عبيطه يابت انا حطيت حاجه خفيفه
_ بس مامشيتش زى ماتوقعنا
_ لو مامشيتش المره دى هتمشى المره الجايه ومحمد يرجعلك وانا اخلص من البومه دى
_ طب وهنعمل اللى جاى امتى
_ لا اصبرى شويه عشان مانتقفش
_ انا والله ياخالتى بكرهها ونفسى اولع فيها
_ وانا والله يابنتى بس اللى جاى تقيل مش هتقدر تطلع منها
مسكت نفسى وخرجت على حماتى وقولتلها تيجى تمسك قصادى السجاده ومسكنا السجاده وقصاد بعض واستأذنتها عشان تعبانه
وطلعت الشقه عندى فوق وانا هتجنن من اللى بيحصل وياترى ناويين على ايه
قالتلى احاول احرص ولازم اقول لجوزى على اللى سمعته
مااقتنعتش بكلام امى لانى عارفه ان محمد هيخيب املى فيه
لا بقى تبقى حرب وانا مش هسمحلها هى والكلبه اللى تحت دى تخربلى بيتى
وهحاول اعرف بتخطط لأيه
