رواية عشق الزين

.. زين جه الشركه.
نورة: لا مجاش... بس مراد بيه هنا ومطلع عنينا زعيق وشخط واخر بهدله.
على: هه‍هههههههههههه ايوا بقا شكلها ولعت.
نورة: هههههههههه دى والعه على الاخر  ياعلى باشا.
: نوررررررة 
( نورة اتخضت والتليفون وقع منها اتكسر).
نورة: مراد بيه 
******************
فى احد الكافيهات

سارة: خير يا زين بيه.
زين: اولا بلاش زين بيه. دى... انا زى اخوكى  .
سارة بتهكم: هو انت لو زى اخويا...هاتشك فيا.
زين: سارة انا مشكتش ثانيه فيكى... بس انا كنت عاوز اجيب اخر  مراد.
سارة عيونها دمعت: واهو جاب اخرة وضربنى واهانى وشك فى اخلاقى.

زين باحراج منها: عندك حق تزعلى وتعملى كل اللى نفسك فيه.
سارة: انا عملت ؟! انا  عملت ايه....... انا معملتش اى حاجة  انا اخدت اهانتى وسكت ومشيت... حضرتك جايبنى هنا ليه...انا اصلا مش عارفه ازاى وافقت ليليان ونزلت معاها.
زين ابتسم: ليليان ليها سحر خاص... انا اصريت عليها تطلع وتقنعك وتنزلك علشان اتكلم معاكى.
سارة: انا وافقت علشان مزعلهاش وعلشان ماما متشكش فى حاجة.
زين: طيب كويس... المهم ندخل فى اللى عاوز اقوله علشان ليليان تقريبا هاتولع... وفى الف سؤال وسؤال فى دماغها دلوقتى 
(سارة ابتسمت على حبه لليليان وانه مش مكسوف يبين حبها قدام اى حد وبيفكر فيها دايما ).
زين: سارة انتى مش المفروض تسافرى.
سارة: ليه علشان ليليان.. انت اهو معاها ربنا يخليك ليها... هى هاتزعل شويه بس بعد كدة هاتنسانى.
زين: لا مش علشانها... علشان مراد.
سارة: مراد.. مراد مين دة...دة واحد حقيير اذانى نفسيا وبدنيا.
زين: اهدى يا سارة واسمعينى للاخر... مراد دة صاحب عمرى انا ماليش حد غيرة اصلا.. مراد  كان ظابط فى المخابرات وكان متجوز.
سارة: ايه هو متجوز ؟.
زين: اهدى. قولتلك واسمعينى... اه هو كان  متجوز  بنت اسمها كاميليا اتعرف عليها لماا اتصاب فى مرة وهى كانت دكتورة فى المستشفى... كاميليا كانت رقيقه وبسيطه اوى وكانت بتهتم بيه وهو اتعلق بيها واتجوزها.. اتجوزها سنه وماتت.. كان ماسك قضيه تهريب لناس فى الدوله  وامروا  بقتلها... وفعلا اتقلت قدامه وفى بيتهم وهو مكنش قادر يعمل اى حاجة شافها وهى بتموت وكانت حامل منه.. هو كان مسافر فى مهمه وصوروها وهما بيقتولها وبعتوهاله وهو كان مش عارف يتصرف وماتت مراد ادمر وبقا واحد تانى ومسكتش الا لما صفاهم كلهم وانتقم منهم وبعدها ساب شغله.. بقا بيسكر ويعرف بنات واتغير... مشيت معاه مشوار من بدايته وخليته يدخل باسهم معايا فى الشركه علشان اشغله  وهو كان رافض وفى الاخر وافق  وبقا بيجى الشركه تسليه... انا كنت صابر على اللى هو فيه وساكت واقول بكرة يقابل اللى يحبها وينسيه ذكرى وفاه كاميليا ويحب ويعشق لحد مانتى جيتى.
سارة بتعيط  : لا متقولش انه بيحبنى..دة تقريبا مبيكرهش حد قدى... هو فيه حد بيحب بيأذى بالشكل دة 
زين: لا هو بيحبك وانا متأكد من كدة وهو اعترفلى بكدة... بس غبى عاوز يبعدك عن طريقه فاكر ان كدة الصح... على فكرة مراد مشكش للحظه فيكى بس هو اختار يبعدك بغباء.
(سارة مصدومه انه طلع بيحبها   زى ماهى بتحبه... فضلت ساكته مش عارفه تنطق وتقول ايه ).
زين: سارة متبعديش عنه... صدقينى هو بيحبك وانتى بتحبيه ليه تبعدوا.
سارة: لا انا مبحبوش.
زين: عيب انا مش عيل... انا فاهم كويس انتى قد بتحبيه بس بتكابرى او يمكن مكسوفه.
سارة: لا مش بكابر... حضرتك كنت شايفنا عاملين ازاى.
زين بضحك: الدنيا اسهل من اللى انتو بتعملو فى نفسكوا...والحب حاجة حلوة لما تيجى امسكوا فيها بايديكو.
سارة: هههه مش كل الناس زيك.
زين: لا احنا اللى بايدينا كل حاجة. بس بنكابر وبنضيع فرص من دهب علشان شويه غباء.
سارة: انا اسفه مش هاقدر اكمل وارجع اتعامل معاه عادى حتى لو كنت بحبه... انت قولت انه عاوز يبعدنى واختار طريقه غلط والطريقه دى جرحتنى ومفكرش فيا  ... هو لو كان بيحبنى كان اتمسك بيا بس هو اختار طريقو وانا لايمكن افرض نفسى على حد.
زين بتنهيدة وفى سرة: دا مراد مطلعش هو كمان غبى حتى اللى بيحبها غبيه زيه.
سارة: على فكرة ليليان جابت اخرها.. انا هاقوم امشى واسلم عليها طيارتى بليل....اشوفك على خير.
( سارة سلمت على ليليان  وهما الاتنين عيطوا وزين قعد يحاول يهدى فى ليليان ).
****************
فى عربيه زين

زين واخدها فى حضنه: اهدى بقا يا حبيبى... انا حاولت اقنعها وهى رافضه اى كلام.
ليليان بتعيط: خلاص مبقاش ليا حد ولا اب ولا ام ولا اخ ولا اخت حتى صاحبتى سابتنى ومشيت.
زين: هشش اهدى يا قلبى... علشان خاطرى اهدى... انا جنبك انا جوزك وحبيبك وابوكى واخوكى وكل حياتك.
ليليان عيطت اكتر وخبت نفسها فى حضنه: اوعا تسيبنى يا زين.

زين: روح زين انتى.. انا عمرى ماقدر اسيبك.... ميبعدنيش عنك الا المoت.
( ليليان نامت فى حضنه من كتر ماهى عيطت واخدها وصلها البيت  وشالها لغايه السرير ونيمها وفضل معاها يطمن عليها وبعدين سابها وراح الشركه ).
*******************
فى شركه الجارحى

مراد: اهلا ياعم الحبيب اخيرا جيت تعال شيل انا مش فاهم حاجة.. ايه القرف دة.
( زين قرب من مراد وهو ساكت ومرة واحدة ضربه فى وشه ) 
مراد: ايه دا يا زين انت اتجننت 
زين بزعيق: انا ممكن اتجنن اكتر.. انت واحد قذر وتستاهل كل اللى بيجرالك... اتبسط زمانها مشيت وسافرت وبعدت عنك وعن حبك المقرف زيك.
مراد بعصبيه: فى ستين داهيه... وانت مالكش دعوة بيا.

( مراد خرج متعصب ولو كان حد وقف قدامه كان قتله).
*********************
فى الطيارة

المضيفه: لو سمحتى يا انسه ؟
سارة: نعم  .
المضيفه: حضرتك المفروض تنزلى من الطيارة 
سارة: نعم ؟! انا انزل ليه.
المضيفه: حضرتك دى تعليمات... حضرتك ممنوعه من السفر.
سارة: انا ممنوعه من السفر.. ليه؟!عشق الزين
الجزء 19

فى الطيارة

المضيفه: لو سمحتى يا انسه ؟
سارة: نعم.
المضيفه: حضرتك المفروض تنزلى من الطيارة 
سارة: نعم ؟! انا انزل ليه

المضيفه: حضرتك دى تعليمات... حضرتك ممنوعه من السفر.
سارة: انا ممنوعه من السفر.. ليه؟!
المضيفه: لو سمحتى المعلومات كلها تحت فى المطار... فى مكتب الامن.
سارة: طيب بس على فكرة لو فيه لخبطه فى الاسماء والله منا ساكته وانتى اول واحدة هتتأذى فيها.
المضيفه: اتفضلى.. حضرتك
( سارة نزلت من الطيارة ولقت واحد ظابط مستنيها واخدها وراح على مكتب الامن الخاص بالمطار).
: باشا مدام سارة وصلت.
سارة داخله الاوضه: مدام سارة مين... انا انس.... مرراد.
مراد بابتسامه: ايه ياقلبى حد زعلك. 
سارة: ها؟ 
مراد: خلاص انا متشكر جدا....على تعاونكوا معايا. 
مدير امن المطار: العفو ياباشا دة احنا لينا الشرف انك تطلب مننا طلب صغير زى دة. 
(سارة فى الوقت دا فاقت من الصدم#مه ).
سارة بعصبيه: انا ممكن افهم فى ايه... ازاى تمنعونى انى اسافر.
مراد: انا اللى منعتك.
سارة بنرفزة: اسمع انا مبكلمكش.... انا بوجه كلامى لاستاذ اللى قاعد ومنعنى من السفر دون وجه حق.
( مراد شاور لظابط الامن انه يتكلم ).
ظابط الامن: يامدام حضى...
سارة: انا مش مدددددددام... 
ظابط الامن: لا انتى مدام.. حرم مراد باشا الالفى.
سارة: لا ياراجل وانت بقا ادرى منى.
مراد فى الوقت دا قرب منها وهمس: طيب اسكتى احسن وربنا اطلع الورقه العرفى اللى انا مزورها انا مجنون واعملها مشيها حرم مراد الالفى.
سارة بعصبيه: انت مجنووووون انا هافض-حك واسج-نك. 
ظابط الامن: تسجنى جوزك علشان عاوز يمنعك من السفر... يامدام سارة حلوا مشاكلكو فى البيت احسن وبلاش كل مشكله تهربى وتسافرى السفر مش حل.
(سارة بعصبيه ومسكت فازة كانت هاتضربه بيها لولا مراد اللى مسكها وحاول يتحكم فيها ).
سارة: طيب تصدق انا هاسجنك انت كمان... عاملى فيها اسامه منير وبتدينى نصايح !
مراد: اهدى بقا عيب كدة.
سارة: اوعا من وشى.. ماااااشى يا مراد ماااااشى 
( سارة اخدت شنطها ومشيت والغيظ ماليها من مراد والظابط الم-غفل ومراد طلع يجرى وراها ).
مراد: اقفى بقا... انا هاجرى وراكى.
سارة مرة واحدة وقفت وفى وسط صاله المطار وباعلى ما فى صوتها: اعاااااااااااااااااااااااااااااا ابعدددددددددد عننننننننننننى.
( الكل وقف يشوف مين المجنونه اللى بتصوت بالطريقه دى ومراد اتصدم من جنانها ).
مراد: الله يخربيتك انتى طلعتى اجن منى.
*******************************
فى الشرقيه

(يوسف قاعد مصدوم من الصور اللى بيشوفها معقوله دى ليليان... مرة فى حضنه ومرة ماسك ايديها ومرة بتضحكله ومرة بتعيط وهو بيبوسها ومرة شايلهااا وهى ماسكه فيه... خلاص هايتجنن ).

عاصم: يوووووسف.. قاعد مسهم فى الزفت دة ليه.
يوسف: ها ؟ انت دخلت امتى.
عاصم: من زمان ياخوياااا انت بس اللى مش حاسس.
يوسف: مصيبه يابابا... بص خد شوف. 
عاصم: مصيبه ايه... هات كدة.
( عاصم شاف الصور واتجنن والشر اتحكم فيه).
عاصم: ايه المهزله دى.... نهار اسود.
يوسف: انت كنت صح لما قولت حسن وعبد الرحمن عارفين مكانها... انا كنت غبى... شوفت نايمه فى حضنه ازاى بنت ال..... عامله محترمه وشريفه عليا.
عاصم: مصيبه ليكون متجوزها... يبقى كل حاجة ضاعت من ايدينا.
يوسف: والله لاقتلها واخلص منها.
عاصم: غلط طبعا اوعا تعمل كدة.
يوسف: لييييييه علشان ورثها ماهو هايجلنا لما ت-موت.
عاصم: غبببببببببى ولما تموت وهو يطلع متجوزها الفلوس هاتروحله.
يوسف بعصبيه: اماااااال انت عاوزنى اعمل ايه... البت تمنع نفسها عنى وترتمى فى حضن غيرى. 
عاصم: اهدى كدة وخلينا نفكر صح... اولا حاجة حلوة اننا خلاص عرفنا هى فين.. ثانيا بقا الحاجة الوحشه ان الراجل دا مش سهل لازم نفكر ونلعبها صح. 
يوسف: هاخدها منه.. ماليش فيه.
عاصم: نجيبها وبعدين اشبع بيها... المهم خلى الواد اللى بيراقب يفضل يراقبها ويركز عليها.... هو ساكن فى فيلا.
يوسف: فهمته يعمل ايه طبعا من غير ماتقول.. لا ساكن فى برج على النيل بس كله حرس والمنطقه كلها متلغمه...صعب اوى اللى بتفكر فيه...ليليان لازم تكون لوحدها.. لازم.
عاصم: هاتكون... وهانجيبها ومش هارحمها.
***********************
فى امريكا 
تليفون عبد الرحمن بيرن

عبد الرحمن: الو 
كريمه: ازيك يا حبيبى.
عبد الرحمن اتعدل من نومته: ازيك انتى يا امى... وحشتينى اوى.
كريمه: وانت كمان والله ياعبدة.. ها عروستك عامله ايه.. مبسوط منها.
عبد الرحمن: ههههههههههههههه اه مبسوط اوى... شقيه انتى يا امى.
كريمه: هههه حبيبى يابنى بطمن عليك دة انت ابنى الوحيد.
عبد الرحمن: براحتك يا ست الكل.. قوليلى عامله ايه؟.
كريمه عيطت: تعبانه من غيرك يابنى وحيدة والدنيا فاضيه اوى.
عبد الرحمن بحنيه: يا امى منا قولتلك اخدك معايا وكدة ابقا مطمن.
كريمه: واسيب ابوك لمين.
عبد الرحمن: هو عرف ؟ 
كريمه: اه عرف يوم ما سافرت... واتخانق مع عمك واظاهر قومه عليا وجه واتخانق معايا.
عبد الرحمن: اوعى يكون ضربك.
كريمه: لا يابنى من وقت ماهو تعب مبقاش يضربنى.
عبد الرحمن: بابا لو فكر يمسك قوليلى.
: هاتعمل ايه يابن امك.
عبد الرحمن: بابا... احم ازيك ؟!
شاكر: ليك عين تسأل عن صحتى وانت خرجت عن طوعى.
عبد الرحمن: خرجت عن طوعك فين.. انا كل اللى انا عملته اتجوزت الانسانه اللى بحبها.
شاكر: وياترى مين الانسانه دى بنت حسن.
عبد الرحمن: ماله عم حسن.... راجل محترم.. مربي بنته احسن تربيه... ماله عم حسن بتكرهه ليه... علشان كان بيقف فى وشك انت وعمى لما بتيجو على جدتى وبيقف فى وشكو لما كنت بتضربوا ليليان.. ماله فى ايه